شرکت تعاونی به زبان عامیانه

شرکت تعاونی

اجازه دهید این مفهوم را در قالب یک مثال بیان کنیم. فرض کنید یک کشاورز مستمند دو گاو داشته باشد که از آنها به اندازه ده لیتر شیر بدست می آورد. پس از مصرف روزانه خانوادگی، مقدار پنج لیتر از آن باقی می ماند. او با این شیر مازاد چه کار می تواند بکند؟ ممکن است بخواهد آن را بفروشد، اما مشتری برای آن در روستا پیدا نخواهد کرد. ممکن است فردی به وی بگوید که شیر را در شهر مجاور یا حومه آن بفروشد. اما باز هم برای وی دشوار است، چرا که پول کافی برای رفتن به شهر و فروش شیر ها ندارد. او چه کاری می بایست انجام دهد؟ وی با مشکلی رو به روست. آیا هیچ راه حلی برای حل مشکل وی سراغ دارید؟

روزی این کشاورز مستمند با یک دانشجو که به تازگی این درس را مطالعه کرده بود، رو به رو می شود. دانشجو به وی گفت، ببین، شما تنها فردی نیستید که با این مشکل مواجه شده است. افراد زیادی در روستای شما و حتی روستا های مجاور وجود دارند که با مشکل مشابهی رو به رو هستند. چرا همه شما دور هم جمع نمی شوید و برای مشکل مشترک خود راه حلی پیدا نمی کنید؟ صبح می توانید همه شیر های مازاد را در یک جا جمع کرده و فردی را به شهر مجاور، برای فروش آنها بفرستید. بار دیگر در بعد از ظهر دور هم جمع شوید و پول بدست آمده را، با توجه به میزان شیر هر فرد، بین خود تقسیم کنید. البته در ابتدای امر می بایست هزینه های جاری فروش را از آن کم کنید.

آن روستایی آنچه را که دانشجو گفته بود قبول کرد. وی همه را از این ایده جدید آگاه کرد و در روستای خود گروهی متشکل از تولید کنندگان شیر ایجاد کرد. از طریق فروش شیر در شهر مجاور، همه آنها توانستند برای خود درآمدی کسب کنند. پس از آن، آنها دیگر برای پیدا کردن بازاری برای فروش شیر های مازاد خود، با مشکلی مواجه نشدند.

این فرآیند برای مدتی طولانی ادامه داشت. روزی فردی پیشنهاد کرد که چرا به جای اینکه تنها شیر خام فروخته شود، دیگر فرآورده های لبنی

مانند روغن، کره، پنیر، شیر خشک و غیره را تولید نکرده و آنها را در بازار با قیمت مناسب تری نفروشیم؟

همه موافقت کردند و همین کار را کردند. آنها فرآورده های لبنی مرغوبی تولید کردند و برای محصولات خود، نه تنها در شهر مجاور، بلکه در کل کشور بازار مناسبی پیدا کردند.

کمی فکر کنید. یک روستایی مستمند، که حتی قادر نبود پنج لیتر شیر مازاد خود را بفروشد، در حال حاظر به فروشنده شیر و دیگر فرآورده های لبنی در سطح ملی تبدیل شده است. وی اکنون از زندگی خوب خود لذت می برد. چگونه این اتفاق افتاد؟ چه کسی این امکان را فراهم کرد؟ این پاداش یک کار جمعی یا همان تعاون می باشد.

 واژه تعاون، co-operation، برگرفته از کلمه لاتین co-operari می باشد که co به معنای «با هم» و operari به معنای «کار کردن» می باشد. بنابریان، co-operation به معنای با هم کار کردن می باشد. لذا افرادی که می خواهند که با هم کار کرده و اهداف اقتصادی مشترکی را دنبال کنند، می توانند یک اجتماعی را شکل دهند که به آن «شرکت تعاونی» اتلاق می شود. این شرکت، تجمعی از افراد داوطلب می باشد که با همکاری هم برای پیشبرد منافع اقتصادی یکدیگر تلاش می کنند. هدف از این مشارکت، کمک به استقلال فردی و نیز کمک متقابل می باشد. هدف اصلی ارائه خدمات به اعضا می باشد. هیچ فردی با عضویت در یک شرکت تعاونی، به دنبال کسب سود نیست. افراد در قالب یک گروه پا پیش می گذارند، منابع شخصی خود را در اختیار شرکت قرار می دهند و از آنها در بهترین حالت ممکن بهره برداری می کنند و در قبال آنها، درآمدی کسب کرده و سود مشترک را بین خود تقسیم می کنند.

در مثال بالا، تمامی تولید کنندگان شیر در روستا، دست در دست هم دادند، شیر های مازاد خود را در یک جا جمع کردند و آن را به همراه دیگر فرآورده های لبنی در بازار به فروش رساندند. این مهم به موجب تلاش جمعی آنها میسر شد. هیچ فردی در آن روستا، به تنهایی قادر به فروش شیر و یا تولید فرآورده های لبنی نبود. آنها برای محقق کردن هدف مورد نظر خود، یک شرکت تعاونی را راه اندازی کردند.

به طور مشابه، مصرف کنندگان محلی در یک منطقه خاص، می توانند دست در دست هم داده و مواد مورد نیاز روزانه آنها را تأمین کنند و بدین ترتیب یک شرکت تعاونی را شکل دهند. حال، آنها می توانند مستقیماً کالا های مورد نظر خود را از تولید کنندگان تهیه و آنها را با قیمت پایین تر به اعضای خود بفروشند. چرا قیمت ها ارزان تر است؟

چون آنها محصولات را مستقیماً از تولید کنندگان تهیه می کنند و به همین خاطر سود واسطه ها که منجر به افزایش قیمت می شود، حذف خواهد شد. آیا فکر می کنید برای یک مصرف کننده، این امکان وجود داشته باشد که به تنهایی محصولات مورد نیاز خود را مستقیماً از تولید کنندگان تهیه کند؟ البته که نه.